بررسی اثر عصاره ی هیدروالکلی برگ گیاه گلپر روی تشنج ناشی از تزریق پنتیلن تترازول بر روی موش سوری

زمینه و هدف: صرع شایع ترین اختلال عصبی پس از سکته ی مغزی است، هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره ی هیدروالکلی برگ گیاه گلپر روی تشنج ناشی از تزریق پنتیلن تترازول بر روی موش سوری بود. روش بررسی: در این تحقیق 30 سر موش سوری به 5 گروه شش تایی تقسیم شدند. در گروه های آزمایشی، عصاره ی هیدروالکلی برگ گیاه گلپر در دوزهای 75، 150، 300 و 600 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم به صورت داخل صفاقی 30 دقیقه قبل از پنتیلن تترازول (80 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم) تزریق شد و در طی 20 دقیقه رفتارهای تشنجی توسط دوربین فیلمبرداری شد و سپس مدت زمان به ثانیه مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که عصاره ی هیدروالکلی برگ گیاه گلپر سبب افزایش در مرحله ی تونیک در دوزهای 300 و 600 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم معنی دار می گردد. در مرحله ی تونیک-کلونیک افزایش آستانه فقط در دوز 600 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم معنی دار است. این عصاره به طور معنی داری میانگین مدت زمان باقی ماندن در تشنج تونیک و تونیک-کلونیک را کاهش داد. نتیجه گیری: به طور کلی نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان داد تزریق عصاره ی هیدروالکلی برگ گیاه گلپر درکاهش مراحل تشنج حاصل از تزریق پنتیلن تترازول در موش آزمایشگاهی کوچک موثر و همچنین آستانه ی شروع و مدت زمان باقی ماندن در هریک از مراحل تشنج را به ترتیب افزایش و کاهش می دهد.